આદરણીય આચાર્યશ્રી, પ્રિય શિક્ષકગણ અને મારા વ્હાલા મિત્રો,
આજનો દિવસ આપણા બધા માટે અત્યંત ભાવુક અને અવિસ્મરણીય છે. આપણે અહીં દસમા ધોરણના વિદ્યાર્થીઓના વિદાય સમારંભ માટે એકઠા થયા છીએ, જ્યાં આપણે આપણી પ્રિય શાળાને અલવિદા કહેવા જઈ રહ્યા છીએ. આ શાળા આપણા માટે ફક્ત શિક્ષણનું સ્થળ નહોતું, પરંતુ તે આપણી બીજી માતા હતી. અહીં આપણે બાળપણથી જ્ઞાનના પ્રકાશમાં આગળ વધ્યા, સંસ્કાર શીખ્યા અને જીવનના દરેક પગલે માર્ગદર્શન મેળવ્યું. આજે આપણે આ શાળાના આંગણામાંથી બહાર નીકળી રહ્યા છીએ, પરંતુ આ સ્થળની યાદો આપણા હૃદયમાં હંમેશા સચવાઈ રહેશે.
મિત્રો, યાદ છે ને? શાળામાં પહેલા દિવસે આવતી વખતે આપણે કેટલા ડરી ગયા હતા. બેગ હાથમાં લઈને, મમ્મી-પપ્પાની પાછળ છુપાઈને બેઠા હતા. પરંતુ શિક્ષકોના પ્રેમભર્યા હાથે આપણને સંભાળ્યા, શીખવ્યું અને આજે આ સ્થાને પહોંચાડ્યા. આ શાળાએ આપણને ફક્ત પુસ્તકીય જ્ઞાન જ નહીં, પરંતુ મૈત્રી, સહયોગ અને જવાબદારીની શીખ આપી. અહીં આપણે રમ્યા, હસ્યા, રડ્યા અને એકબીજા સાથે સુખ-દુ:ખ વહેંચ્યા. તે તોફાનો, તે સ્પર્ધાઓ, તે તહેવારો – બધું આજે આંખો સામે તરી રહ્યું છે. આ યાદો આપણને હંમેશા પ્રેરણા આપશે.
અમે આપણા શિક્ષકોનો હૃદયથી આભાર માનીએ છીએ. તમે અમને ફક્ત પુસ્તકીય જ્ઞાન નહીં, પરંતુ જીવન જીવવાની કળા શીખવી. તમારા માર્ગદર્શનથી અમે આત્મનિર્ભર બન્યા. તમે અમારી ભૂલો સુધારી, સફળતા પર ગર્વ અનુભવ્યો અને નિષ્ફળતામાં હિંમત આપી. તમારા કારણે અમે ભવિષ્યમાં સફળતાના શિખરો સર કરી શકીશું. આદરણીય આચાર્યશ્રી, તમારા નેતૃત્વ હેઠળ આ શાળા અમારા માટે એક આદર્શ સંસ્થા બની. તમારા પ્રયાસોથી અમે સંસ્કારી બન્યા.
મારા વ્હાલા મિત્રો, આજે આપણે ભલે અલગ થઈ રહ્યા છીએ, પરંતુ આપણી મૈત્રી હંમેશા જળવાઈ રહેશે. ભવિષ્યમાં આપણે ફરી મળીશું, અનુભવો વહેંચીશું અને એકબીજાની સફળતામાં આનંદ માણીશું. અમે વચન આપીએ છીએ કે અમે આપણા પરિવાર, શાળા અને દેશનું નામ રોશન કરીશું. અમે મહેનત કરીશું, આપણા સપનાં સાકાર કરીશું અને સમાજ માટે યોગદાન આપીશું.
અંતે, એક નાની રચના:
શાળાના આંગણામાં રમ્યા અમે,
શિક્ષકોના પ્રેમથી ઘડાયા અમે.
વિદાયની ઘડીએ આંખો ભરાય,
પણ ભવિષ્યમાં સફળતા બતાવશું અમે.
આપ સૌનો હૃદયથી આભાર. જય હિન્દ!